Είναι δυνατόν ο κώλος, τα οπίσθια, οι γλουτοί, ο πισινός, η παρά φύσει δίοδος, ο πρωκτός... (ή όπως αλλιώς θέλεις να το αποκαλέσεις) να χρωματιστεί συμβολικά και να αποτελεί μια πρώτη ένδειξη για την ηλικία του ανθρώπου;
Κι όμως είναι...
Όσο πιο νέος είσαι, τόσο πιο πολύ πιστεύεις ότι οι άλλοι ασχολούνται με τον κώλο σου. Ο κώλος ως επίκεντρο του κόσμου. Κοιτάζεις κώλους να κινούνται αρμονικά γύρω σου, λικνιστά οπίσθια. Αλλά και οι άλλοι γύρω σου πιστεύεις ότι κοιτάζουν και ενδιαφέρονται για τον δικό σου κώλο.
Όσο όμως γερνάς, αρχίζεις να συνειδητοποιείς ότι μόνο εσύ ασχολείσαι με το δικό σου κώλο. Διαμορφώνεις μια σχέση εσωτερική, υπόγεια θα έλεγα. Τα προβλήματά σου ξεκινούν και ίσως και τελειώνουν με τον κώλο σου. Εντερο- προβλήματα. Η κυρίαρχη αίσθηση που ήταν η όραση, άντε και η αφή για τους τυχερούς, αντικαθίσταται από την ακοή. Δεν απολαμβάνεις αισθητικά με τα μάτια ή με τα χέρια τους καμπυλωτούς κώλους, αλλά ...ακούς τα εσωτερικά τους μηνύματα. Κωλοκατάσταση σου λέω!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου